១.ជនជាតិខ្មែរអន្តោប្រវេសន៍..នាំគ្នានិរទេសទៅរស់នៅ
សហរដ្ឋដ៏ច្រើនពេកកូវ.........ភាគច្រើនរស់នៅតាមភារា។
២.ខ្លះទៀតរស់នៅតាមជនបទ..រស់ឆ្ងាយប្រាស់ព្រាត់បែកគ្រួសារ
មានអាជីពជាអាចិណ្ណា..........ទ្រព្យធនហូរហៀខ្លះក្រដែរ។
៣.រឿងពិតកើតនៅសរអា......ស្រីដើរឯកាបេះបន្លែ
មកធ្វើអន្លក់ហើយស្លដែរ.បានភ្លក់មុខតែឆ្ងាញ់ញ៉ាមវើយ។
៤.ថ្ងៃស៊យក៏ប៉ះអាខ្មៅម្នាក់.ចិត្តវាអបលក្ខណ៍ចាប់គាត់ហើយ
សំល៉ុតឱយបឺតលិង្គវាអឺយ.....លិង្គរឹងធំវើយគាត់ស្រែកថា។
៥.ខ្លាចណាស់លោកកុំធ្វើបាបខ្ញុំ.ដោយឃើញលិង្គធំខ្មៅស្គិលវា
ខ្ញុំមិនធ្លាប់ទេសូមមេត្តា............គាត់លើកហត្ថាអង្វរច្បាស់។
៦.អាខ្មៅឃោឃៅវាសំឡឹង..ទះកំផ្លៀងភឹងគាត់ឈឺណាស់
ឃើញដួងដារាព្រោងព្រាតរះ..............ខំរើបម្រាស់ក៏មិនរួច។
៧.អាខ្មៅសំល៉ុតចង់ទះទៀត..ទ្រូងស្រីក្ដុកក្ដៀតភ័យគ្រលួច
ធ្វើម៉្ដេចដោះខ្លួនឱយបានរួច........ពីជនកំហូចចិត្តអប្រិយ។
៨.គាត់សម្រេចចិត្តបឺតលិង្គវា.ទាំងស្រក់នេត្រាចិត្តមមៃ
តាំងពីកើតមកមិនធ្លាប់អី.បឺតទាល់ចេញអ្វីដែលអស់ចិត្ត។
៩.រួចហើយអាខ្មៅប្រាប់គាត់ថា..ស្អែកមកទៀតណាកែវវមិត្រ
ហើយលែងគាត់ទាំងសប្បាយចិត្ត..ស្រីប្រឹងរត់មឺតគេចអាត្មា។
១០.ស្រីនោះខឹងណាស់ហើយខ្លាចផង.ភ័យញ័រកន្លងរត់លឿនណា
ព្រោះខ្លាចអាខ្មៅចាប់អត្តា.ឱយបឺតទៀតណាគាត់ក្សិណក្ស័យ។
១១.មកដល់ផ្ទះវិញធ្លាក់ខ្លួនឈឺ.មុខស្លេកស្លាំងស្លឺឈឺធ្ងន់ក្រៃ
ដេកព្យាបាលខ្លួនកៅសិបថ្ងៃ..........ទើបផុតទុក្ខភ័យជាសុខា។
១២.Highway ប្រែថាគមនាគមន៍..ផ្លូវឡានតូចធំចរយាត្រា
ដោយស្រីរងគ្រោះជាប់កាយា.កៀនផ្លូនេះណា៎ទើបឱយឈ្មោះ។
១៣.ឈ្មោះពិរោះអន្លក់ហាយវេ..អន្លក់ស្រីខ្មែរទទួលគ្រោះ
បឺតលិង្គ!អាខ្មៅគ្មានស្រណោះ.រកអន្លក់ស្រស់ប៉ះសាច់ឆៅ៕
samedi 21 février 2009
Inscription à :
Publier les commentaires (Atom)
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire